دانلود مقاله جامعه شناسی میزان نشاط اجتماعی

برخی از عنواین مقاله جامعه شناسی میزان نشاط اجتماعی

• طرح مسئله
• ضرورت تحقیق
• اهداف تحقیق
• مروری بر تحقیقات پیشین
•  مرور رویکردهای نظری
• تعاریف مرتبط با شادی و نشاط اجتماعی
•  شاد زیستن چیست؟
• تاثیرات شادی بر روابط اجتماعی
• صفات مرتبط با شادمانی
• مشترکات نوع شخصیتی درونگرا
• مشترکات نوع شخصیتی برونگرا
• شادی و اوقات فراغت
• جایگاه شادی در قرآن
• نشاط اجتماعی چیست؟

برخی از توضیحات تحقیق مقاله جامعه شناسی:میزان نشاط اجتماعی

در نتیجه، شادی جامعه در گرو حل مسایل مهم و اساسی زندگی است. تشدید مشکلات اجتماعی می توان شادی اجتماعی را نابود سازد. بعنوان مثال، مسایل اجتماعی مربوط به ازدواج، مسکن و شغل جوانان می تواند گیرنده شادی از آن ها بوده و یا تشدید کننده انحرافات اجتماعی یا در خود فرو روی ها باشد. آگاه سازی مردم و تقویت گرایشات انها در خصوص تمایز همسان پنداری شادی با لذت مادی و زودگذر و یا همان پنداری شادی با دست سابی به آرزوها، می تواند در درک بهتر شادی و نشاط نوثر باشد. چنانچه ضوابط شادی و نشاط جمعی تعریف نگردد، شادی ها تبدیل به عامل تخریب اجتماعی خواهند شد. بعنوان مثال آثار منفی در حوزه های فردی(اشتباده در مصادیق شادی، تبدیل شادی به عادت،زیاده روی در شادی، غفلت از یاد خدا، خود تخریبی، از بین رفتن وقار فردی، کاهش خرد،حریم شکنی ها و ..)، اجتماعی(قرارگیری در فضای احساسی، مزاحمت برای دیگران، تخریب معیارهای عرفی، دامن زدن به ناهنجاری ها، سو استفاده افراد بد خواه، ایجاد ناامنی و …)، فرهنگی( مسخ ارزش ها و بی توجهی به سنت ها، ایجاد بدعت ها،رواج فرهنگ ولنگاری و …)، سیاسی(کاهش مشارکت مردم در امور حیاتی و جدی، سو استفاده دشمنان و زمینه سازی برای ناآرامی ها،…)، اقتصادی (مصرف گرایی افراطی، اسراف و تبذیر،کاهش نوآوری ها و …)و غیره از این گونه هستند.

توجه و دقت در شادسازی فضای شهری و عرصه های عمومی، مشتمل بر ساختمان ها، خیابان ها و میادین، نمادهای شهری و غیره، روی نشاط اجتماعی تاثیر معنادار دارد. تقویت شبکه های اجتماعی ، تشویق عضویت در آن ها و همچنین تقویت شبکه های مروج شادی می تواند در توسعه نشاط اجتماعی موثر باشد. تقویت بحث شادی آگاهانه در جامعه شامل فعالیت های رفتاری(ورزش، محبت به دیگران، حضور در اجتماع)، شناختی(تفکر مثبت، توجه به مواهب) و فعالیت های داوطلبانه(تلاش و کوشش، مساعی در تحقق اهداف) می تواند نشاط مثبت اجتماعی را سبب شود.

در خصوص عوامل یا مولفه های موثر در ایجاد نشاط اجتماعی می توان به موارد مختلف اشاره کرد که از جمله مهمترین آن ها عبارتند: الگو های تربیتی، تقویت هویت فرهنگی، عدم تبعیض، احساس امنیت اجتماعی و روانی، معنویت، موفقیت های اجتماعی و … ، رضایت شغلی یا عدم امنیت شغلی، برنامه های ورزشی، کیفیت ارتباط اجتماعی مردم، مشارکت اجتماعی، شایسته سالاری و … (موسوی چلک،۱۳۹۲).

نشاط اجتماعی از دیدگاه انسان شناسی

نشاط اجتماعی را نمی توان به شیوه قهری و از موضع بالا به پایین تولید کرد؛ در واقع نشاط اجتماعی نمی تواند حاصل برنامه ریزی دولتی باشد، گرچه دولت می‌تواند زمینه های نشاط را فراهم کند. نشاط اجتماعی به طور دقیق حاصل پویایی اجتماعی و فرهنگی در لایه های زیرین زیست اعضای یک جامعه است. در این لایه ها گروه های مختلف اجتماعی با سلایق و سبک زندگی متفاوتی زیست می‌کنند که شیوه ارضای حسی آنها لزوماً یکسان نیست. اساساً بایستی بدانیم وقتی گروه های مختلف اجتماعی احساس کنند که می‌توانند بدون مانعی جدی به اهداف خود برسند، احساس نشاط و سرزندگی اجتماعی خواهند کرد. یعنی اگر موانع رسمی و بوروکراتیک بر سر راه پویش و زیست فعالانه و خلاقانه افراد و گروه های اجتماعی قرار نگیرد، خود به خود نشاط اجتماعی پدید خواهد آمد و نیازی به «بخش نامه کردن نشاط» نخواهد بود. همین طور در سطح فردی، اگر سازوکارهای رسمی به گونه ای طراحی و اندیشیده شوند که هیچ فردی احساس محرومیت نکند (محرومیت های جنسیتی، قومیتی، مذهبی، طبقاتی و غیره)، به طور طبیعی او فرد خوشحالی خواهد بود.

و جمع این خوشحال ها جامعه خوشحال را به وجود خواهد آورد.
به این سطح از خوشحالی می توان سطح بنیادین و اولیه نشاط اجتماعی اطلاق کرد. اگر این سطح محقق شد، آنگاه بایستی نهادهای غیر- دولتی که اجتماع- محورند به دنبال ایده پردازی و فرم پردازی های جدیدی برای خلق رخدادهایی با نشاط در عرصه عمومی باشند، با مناسبت یا          بی مناسبت. طراحی این رخدادها هم در قالب های جشنواره ای قابل تحقق است و هم در قالب های روزمره. مجدداً در اینجا طراحی نشاط اجتماعی بیش از هر چیز مبتنی بر «نشاط حسی» خواهد بود. طراحان می توانند از ظرفیت های ملی، دینی، قومیتی، و غیره برای خلق فضاهای شاداب استفاده کنند. نشاط های جشنواره ای گرچه شدیدتر و عمیق ترند، به هر حال زودگذرند. لذا بایستی تمرکز اصلی طراحی ها بر نشاط های روزمره باشد. پرسش کلیدی بایستی این باشد که مردم مد نظر در چه صورت و در چه کیفیتی احساس نشاط یا لذت خواهند کرد؟

برای پاسخ به این پرسش متخصص انسان شناس به دلیل زندگی با مردمان مورد مطالعه بهتر        می تواند به کار آید. همکاری انسان شناسان با مثلاً طراحان شهری، با هنرمندان و با شرکت ها      می تواند به مدل های مختلف و متنوع ساخت نشاط اجتماعی منجر شود. انسان شناس به مثابه سخنگو و نماینده مردم مورد مطالعه صدای آن ها در طراحی پروژه های نشاط اجتماعی خواهد بود، گرچه در کنار انسان شناس بایستی از نمایندگان محلی نیز استفاده کرد. مدل های نشاط اجتماعی مجموعه ای از رنگ ها، صداها، رایحه ها، مزه ها، لمس ها و حرکت هاست که گروه اجتماعی را از زیست خود خشنود می کند(اصغر ایزدی‌جیران،۱۳۹۳).

در اواخر دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ و در چند مطالعه گسترده، نمونه های تصادفی بزرگی از جمعیت آمریکا از لحاظ عوامل مرتبط با رفاه یا عدم رفاه بررسی شد در این  بررسی ها”فرانک اندروز و استفن ویتی”از ۱۲۹۷ آمریکایی بزرگسال، پرسیدند: «احساستان درباره زندگی در ایالات متحده امروزی چیست؟» ۷ درصد گفتند که شادمان هستند و بیش از ۲۲ درصد اظهار داشتند خشنود         می باشند، اما ۵ درصد به طور کلی ناراضی بودند و ۴ درصد احساس عدم شادی یا خیلی خراب بودن می کردند. کلا این طور به نظر می رسد که بیشتر مردم شادند یا ناشاد. در بررسی های دیگر تقریبا یک سوم کسانی که از آن ها پرسیده شده بود که آیا بسیار شاد، تا حدودی شاد، و نه چندان شاد هستند جواب دادند که بسیار شادند، در مقابل فقط ۱۰درصد چندان شاد نبودند. پژوهشگران به این نتیجه رسیدندکه هیچ یک از متغیرهای جمعیت شناختی از قبیل سن، جنس، میزان درآمد، پایگاه اقتصادی- اجتماعی و نژاد اصلا رابطه ای قوی با میزان شادی ندارند(آیزنک،۱۰۲:۱۳۷۵).

“وینهوون و همکارانش(۱۹۹۴)”پس از بررسی و مرور تحقیقات انجام شده در زمینه شادی، همبستگی بین فعالیت تفریحی و شادمانی را ۴۰ درصد برآورد کردند اما پس از کنترل اثرات متغیرهای دموگرافیکی مختلف از قبیل استخدام و طبقه اجتماعی این میزان را تا ۲۰ درصد نزول داده است. پژوهش ها نشان داده اند که روزهای تعطیل، عاطفه مثبت را افزایش نمی دهند بلکه به طور چشمگیری عواطف منفی را کاهش می دهند(عامری زاده، ۱۳۸۴: ۲۱).

“اسوالد”در تحقیق خود تحت عنوان «بررسی رابطه بین درآمد و شادی» با عنایت به مطالعات صورت گرفته در ایالات متحده و دوازده کشور اتحادیه اروپایی خاطر نشان کرد که: پول، شادی می‌آورد ولی اثر آن محدود بوده و گاه به لحاظ آماری معنی دار نیست. بیکاری افراد را ناشاد می کند. به ویژه که با از دست دادن منبع درآمد همراه باشد(همان: ۲۱).

تحقیقی با عنوان «مردم چگونه شاد می شوند» از کشور ایرلند شمالی توسط “برواح”صورت گرفته و این پژوهش در بین ۳۰۰۰ شهروند بوده و به برخی از متغیرهای اجتماعی اقتصادی در تبیین وضعیت شادی و تعیین عوامل موثر بر بروز آن در بین شهروندان اشاره کرده است. محقق بین عوامل عینی چون: درآمد، وضعیت ازدواج، سلامتی، کیفیت همسایگی، سن، شغل و … و عوامل ذهنی چون: نگرانی های مادی، رضایت از استانداردهای زندگی و…تفاوت قائل شده و نتیجه گرفته شد که فاکتورهای عینی در بروز شادی تاثیرگذار است اما تاثیر فاکتورهای ذهنی بیشتر                          قوی تراست(گنجی، ۱۳۸۷: ۱۱).

“های(۱۹۸۲)”تحقیقی را در زمینه تاثیر ایمان و فعالیت های مذهبی بر میزان شادمانی افراد انجام داد که گزارش کرده ۶۱ درصد کسانی که در مراسم مذهبی شرکت می کنند احساس شادمانی و آرامش دارند. در پژوهش دیگری که توسط”هالمان، هونک و دمور(۱۹۸۷)”انجام شد این نتیجه بدست آمد که فعالیت های مذهبی از جمله حضور در کلیسا بر شادمانی افراد می افزاید(میر شاه جعفری، ۱۳۸۱: ۲۵).

تحقیقی تحت عنوان «بررسی رابطه سن و جنسیت با شادمانی» در سال ۱۹۹۷ توسط”داینر و همکاران”در میان زنان و مردان گروه های سنی مختلف بین ۴۰ کشور انجام گرفته که بر وجود رابطه ضعیف بین برخی ویژگی های دموگرافیک مانند سن و جنسیت با شادمانی تاکید کرده اند.

این ها فقط بخشی از متون این مقاله و تحقیق و پروژه به صورت پراکنده و ناقص می باشد ، برای دانلود تحقیق ، دانلود مقاله ، دانلود پروژه به صورت کامل لطفا آن را خریداری نمایید. ( بالای صفحه )