تاریخ انتشار | 31 می 2021 |
---|---|
فرمت فایل | ورد – قابل ویرایش – word |
تعداد صفحات | 115 صفحه |
نیروی انسانی نقش بسزایی در تأمین کیفیت جامعه و بهرهوری سازمانهای دولتی و بازرگانی دارد و زیر بنای اصلی توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی میباشد. (دولان و رندان[۱]، ۱۳۷۳، ص ۸۷)، به همین دلیل این عامل همواره مورد نظر مسئولین و مدیران سازمانها قرار گرفته است. یکی از راههای افزایش عملکرد سازمان، ایجاد رضایت شغلی در کارکنان است. کسانی که رضایت داشته باشند کار خود را بهتر انجام میدهند. همچنین در مطالعات و بررسیهای انجام گرفته، این اتفاق نظر دیده میشود که عوامل متعددی در روحیه و رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان موثر هستند. در بین این عوامل مواردی دیده میشود که امروزه تحت عنوان سرمایه اجتماعی در جوامع شناخته شدهاند که بیانگر وجود ارتباط متقابل سرمایه اجتماعی با رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان است (قرایی، ۱۳۷۸، ص ۱۴). یکی از وظایف مهم سازمانها، شناسایی استعدادهای بالقوه کارکنان و فراهم نمودن زمینههای رشد و شکوفایی آنان است که زمینه ارتقای بهرهوری را فراهم میکند. در عصر جدید بدون توجه به سرمایه اجتماعی نمیتوان به سوی توسعه پایدار گام برداشت. از آنجا که انسان در توسعه نقش کلیدی دارد و اهمیت و تحقق توسعه به دست انسان صورت میگیرد، لذا برطرف کردن نیازهای روحی و روانی از اهمیت ویژهای برخوردار است. از سویی دیگر، از جمله اصلیترین وظیفه سازمانها ایجاد انگیزش، رضایت شغلی و تعهد سازمانی در افراد است.
با توجه به موضوع تحقیق، در این فصل به ارائه کلیاتی از تحقیق از جمله اهداف تحقیق، فرضیه ها و ضرورت انجام تحقیق پرداخته خواهد شد.
اهمیت نیروی انسانی در سازمان به اندازهای است که آنها را مشتریان داخلی سازمان مینامند و میتوان گفت تا زمانی که مشتریان از فعالیت خود خشنود نباشند، جلب رضایت مشتریان بیرونی بسیار سخت و شاید غیر ممکن است. اگر نیروی کار علاقه چندانی به سازمان خود نداشته باشد و از توانمندی خویش در پیشبرد اهداف سازمان استفاده نکند، سازمان به اهداف خود نخواهد رسید. کلیه نرمافزارها و سختافزارها و تکنولوژیهای پیشرفته ابزاری هستند که شرط اصلی استفاده کارآمد از آنها، داشتن نیروی انسانی آموزش دیده، علاقهمند و متعهد است و موفقیت سازمان وابسته به کار و تلاش این نیروها میباشد. بهرهگیری بهینه از توانمندی کارکنان موسسات از اهداف اولیه هر سازمان است، که جهت تحقق آن، ایجاد سرمایه اجتماعی، تعهد و رضایت در مورد کارکنان میتواند نقش اساسی داشته باشد. به عبارت دیگر، نیروی انسانی مهمترین سرمایه سازمانها است و هر چه این سرمایه، کیفیت مطلوبتری داشته باشد، احتمال موفقیت، بقا و ارتقای سازمان بیشتر خواهد شد. لذا باید در مورد بهبود کیفی نیروی انسانی سعی فراوان کرد چرا که این اقدام هم به نفع سازمان است و هم به نفع افراد. نیروی انسانی وفادار، خشنود، سازگار با اهداف و ارزشهای سازمانی و متمایل به حفظ عضویت سازمانی، حاضر است فراتر از وظایف مقرر، فعالیت کند و میتواند عامل مهمی در اثربخشی سازمان باشد. سرمایه اجتماعی، شکل و نمونه ملموسی از یک مجموعه هنجارهای غیررسمی است که باعث ترویج همکاری در بین دو یا چند فرد می شود. هنجارهای تشکیل دهنده سرمایه اجتماعی میتوانند از هنجار روابط متقابل دو دوست گرفته تا آموزههای پیچیدهای را شامل شوند. این هنجارها باید به ایجاد و افزایش همکاری منجر شود، بنابراین با فضایل سنتی چون درستکاری، وفای به عهد، قابل اعتماد بودن در انجام وظیفه، روابط متقابل و مواردی مشابه مرتبط هستند (پانتم، ۲۰۰۹، ص ۳). افراد با تعهد کمتر، تمایل به غیبت و ترک شغل دارند (گولدن و ویگا، ۲۰۰۸، ص ۱۲). فقدان تعهد سازمانی اثراتی از قبیل افزایش تمایل به ترک شغل، افزایش ترک شغل، غیبت و تأخیر بیشتر و عملکرد ضعیفتر دارد که بر اثربخشی و کارایی سازمانی تأثیر منفی دارد (گولریوز همکاران، ۲۰۰۸، ص ۳). بنابراین میتوان بیان کرد که تعهد سازمانی با عواملی از قبیل رضایت شغلی، حضور، رفتار سازمانی فرا اجتماعی و عملکرد شغلی رابطه مثبت و با تمایل به ترک شغل رابطه منفی دارد. سرمایه اجتماعی به پیوندها و ارتباطات میان اعضای یک شبکه به عنوان منبع با ارزش اشاره دارد که با خلق هنجارها و اعتماد متقابل موجب تحقق اهداف اعضا می شود (الوانی، ۱۳۸۲، ص ۴۰). در واقع میتوان گفت سرمایه اجتماعی فرآیندهای خاصی میان افراد و سازمانها را شامل میشود که مبتنی بر جوی از اعتماد است و منجر به رسیدن به اهداف از طریق بدست آوردن منافع مشترک میشود (تاجبخش، ۱۳۸۴، ص ۶۲). عواملی از قبیل حقوق و مزایا، امکانات رفاهی، همکاری و دوستی بین کارکنان، رابطه روسا با مرئوسین، اعتماد به هیئت رئیسه، تأمین نیازمندیهای شغلی، شایستگی و صلاحیت مدیران، کارایی امور اداری، تطابق اهداف مشخص کارکنان با اهداف سازمان، شرایط و محیط کار، فرصت برای رشد و ترقی، خط مشی و نحوه اداره امور سازمان، نظم و انضباط در کار، ارتباط با همکاران، تأمین شغلی، کسب موفقیت در کار و قدردانی در مقابل انجام کار، در روحیه و رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان موثر هستند. اگر به عوامل ذکر شده توجه شود، مواردی دیده میشود که امروزه در جوامع تحت عنوان سرمایه اجتماعی شناخته شدهاند که نشانگر وجود ارتباط متقابل بین سرمایه اجتماعی با رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان میباشد (وایت، ۲۰۱۳، ص ۴). بر اساس نظریه دورکیم روابط اجتماعی بر میزان رضایتمندی افراد تأثیر میگذارد، پس تغییرات روابط اجتماعی میتواند در عملکرد یک سازمان نیز موثر باشد. اغلب نظریهپردازان سازمان معتقد هستند که بهرهوری یک سازمان تنها به عاملهای مادی وابسته نیست، بلکه سازههای غیرمادی، نظیر همبستگی گروهی، رضایت شغلی، تعهد سازمانی، کیفیت روابط غیر رسمی و … اثربخشی بیشتری در این بهرهوری دارد (کلمن، ۱۹۹۴). احساس رضایتمندی شغلی از اساسیترین مولفههای بهداشت روان، پویایی، کارآمدی و رضایت شاغلان هر شغل و حرفهای است. تحقیق های انجام شده در قلمرو رضایتمندی شغلی صاحبان مشاغل بیانگر این حقیقت است که هر چقدر متولیان مشاغل مختلف از احساس رضایت شغلی بیشتری برخوردار باشند، از سلامت روان، نشاط درون، اندیشه تلاش و قابلیت خلاقیت و نوآوری افزونتری بهرهمند بوده و کمتر دچار فرسودگی شغلی میگردند.
کارکنان سازمان تأمین اجتماعی به عنوان یکی از متولیان خدمت به مردم میباشند و رضایت شغلی آنان در عملکرد سازمان بسیار تأثیرگذار است. ترک اختیاری سازمان توسط کارکنان، برای سازمان و برای همه کسانی که از خدمات سازمان استفاده مینمایند، نامطلوب، مخرب و هزینهبر است، از طرف دیگر، آن دسته از کارکنانی که از روی اجبار در سازمان میمانند و دارای تعهد سازمانی پایینی می باشند، بهرهوری لازم را برای سازمان نخواهند داشت. بنابراین، سازمانها باید درصدد یافتن راهی برای افزایش تعهد سازمانی و در نتیجه کاهش ترک اختیاری سازمان توسط کارکنان و نیز افزایش میزان بهرهوری و بهبود عملکرد آنها باشند.
از اینرو با توجه به اینکه امروزه سازمانها، هزینههای هنگفتی را به علت عدم تعهد کارکنان خود نسبت به سازمان بطور ناخواسته متحمل میشوند، به نظر میرسد که وجود سرمایه اجتماعی و افزایش میزان آن در سازمانها، با توجه به فراهم نمودن زمینههای مناسب برای ایجاد ارتباط و مشارکت بهینه اعضا که در بردارنده مزایایی هم برای افراد و هم برای سازمان است، در بهبود تعهد سازمانی کارکنان نقش بسزایی داشته باشد. بر این اساس، در این تحقیق به بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی با رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان سازمان تأمین اجتماعی استان آذربایجان شرقی پرداخته ایم.
آیا بین سرمایه اجتماعی سازمانی، رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان سازمان تامین اجتماعی استان آذربایجانشرقی رابطه وجود دارد؟
این ها فقط بخشی از متون این مقاله و تحقیق و پروژه به صورت پراکنده و ناقص می باشد ، برای دانلود تحقیق ، دانلود مقاله ، دانلود پروژه به صورت کامل لطفا آن را خریداری نمایید. ( بالای صفحه )
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.