دانلود تحقیق مقاله ارزيابي NIMSAD از فرايند يكپارچه منطقي (RUP)

این تحقیق مقاله دارای موضوعاتی همچون مقدمه تحلیل نتیجه گیری و … می باشد و در ۱۳ صفحه تنظی شده است و دارای پسوند ورد word قابل ویرایش است

برخی از عناوین تحقیق مقاله ارزيابي NIMSAD از فرايند يكپارچه منطقي (RUP)

• مقدمه
• عنصر۱: وضعيت مسئله
• عنصر۲: روش شناسي كاربر (حل كننده مشكل يا مسئله)
• عنصر ۳، مرحله۱: درك وضعيت
• عنصر۳، مرحله۲: انجام تشخيص
• عنصر ۳، مرحله۳: تعريف كردن طرح كلي تشخيص
• عنصر۳، مرحله۴: تعريف كردن مسائل
• عنصر۳، مرحله۵: استنتاج يك سيستم فكري
• عنصر۳، مرحله۶: انجام طراحي مصنوعي/منطقي
• عنصر۳، مرحله۷: انجام طراحي فيزيكي
• عنصر۳، مرحله۸: اجراي طرح
• عنصر۴: ارزيابي
• خلاصه

برخی از توضیحات تحقیق مقاله ارزيابي NIMSAD از فرايند يكپارچه منطقي (RUP)

مقدمه:

فرايند يكپارچه منطقي (RUP) يك اسلوب سيستمهاي اطلاعاتي است كه امروزه در وسيع‏ترين حالت استفاده مي‏شود. طراحان اصلي آن سه نفر هستند به نامهاي ايوار ياكوبس، جرادي بوچ و جيمز رامبو، كه همچنين زبان نمونه‏سازي يكپارچه را هم طرح كرده‏اند. اين فرايند اساساً مبتني بر خط مشي (روش) اريكسون، ابجكتوري و خط مشي منطقي (عقلاني) است كه در سال ۱۹۹۵ با فرايند ابجكتوري منطقي تركيب شدند. زبان مدل سازي (نمونه‏سازي) يكپارچه به همراه تجربه‏اي از شركت Rational، فرايند يكپارچه منطقي را تشكيل داد.

فرايند يكپارچه يك فرايند توسعه نرم‏افزاري است كه مجموعه‏اي است از فعاليتهاي مورد نياز براي تبديل نيازمنديهاي كاربران به يك سيستم نرم‏افزاري، اما به عنوان يك چارچوب كلي فرايند هم ديده مي‏شود كه مي‏تواند براي مقاصد مختلف، اختصاصي شود.

سه وجه فرايند يكپارچه عبارتند از:

– حالت كاربري(استفاده)- مورد             – حالت متمركز بر ساختار

–                  و افزايشي

مراحل اصلي براي يك پروژه RUP با توجه به [۲   ] عبارتند از:

× گرد هم آوريد تيم (گروه) را

× تصميم بگيريد كه كدام سيستم بنا خواهد شد (ظاهراً انتخاب ديگري به جز بناي يك سيستم وجود ندارد)؛

× يك مدل استفاده- مورد و يك مدل اوليه UI را بنا كنيد؛

× از توسعه‏هاي فرايند UML براي بناي يك مدل تحليل هدف استفاده كنيد؛

× از جنبه‏هاي ديگر متداول UML براي دياگرامهاي طراحي، دسته‏بندي، حالت و مرحله و نظاير اينها استفاده كنيد؛

× در حين اختصاص دسته‏ها به واحدها و بسته‏ها، به معماري آنها توجه دقيق كنيد؛

× طرح خود را به وسيله مدل استفاده- مورد آزمايش كنيد اين كار نتايج عالي را خواهد داد؛

× طرح را به عمل درآوريد.

عنصر۱: وضعيت مسئله:

اين روش شناسي به مفهوم، مرتبط است. اين امر به خصوص در دو جريان كاري اصلي يعني نيازمنديها و تحليل، كه مهمترين عوامل در فاز اول (شروع، جزئيات) هستند، ديده مي‏شود اما همه اينها در طول فرايند قرار دارند به خاطر طبيعت ذاتي آن.

همانگونه كه گفته شد: فرايند يكپارچه يك فرايند پيش رونده از طريق سيستم استفاده- مورد مي‏باشد. يعني تمام فرايند توسط مسيري كه كاربر با سيستم تعامل مي‏كند، كنترل مي‏شود. هر مدل ايجاد شده مي‏تواند نشاني از يك مورد استفاده را داشته باشد. اينكه فرايند يكپارچه بر معماري متمركز است بدين معناست كه از ابتداي شروع فرايند تاكيد شديدي بر معماري سيستمهاي اطلاعاتي وجود دارد. اين شامل سخت‏افزار و چارچوبهاي مورد استفاده و نيز گسترش و زبانهاي برنامه‏نويسي هم مي‏شود.

علاوه براين دو مفهوم اختياري در جريان كاري «نيازمنديها» وجود دارد كه تسلط يافتن بر محيط كاري تجاري را پشتيباني مي‏كند:

× مدل قلمرو: يك دياگرام دسته UML كه مهمترين انواع اهداف را در زمينه سيستم، به دست مي‏آورد.

× مدل تجاري: تكنيك درك فرايندهاي تجاري يك سازمان.

اين مدل يك مدل تجاري را شبيه مدل كاربري- مورد براي سيستم نرم‏افزاري از منظر استفاده (كاربري) و طرح‏هاي كلي ارائه مي‏كند كه چگونه براي كاربران خود، ارزش (بهاء) مي‏آفريند. همچنين يك مدل هدف تجاري دارد كه نهادهاي تجاري را همانند مدل قلمرو، تشريح مي‏كند.

اما جدا از آنچه درباره وضعيت مسئله گفته شد، اين يك روش پوزيتوسيستمي (مثبت گرايي) است. به نظر مي‏رسد كه فقط با مشخصات سيستم مرتبط است. RUP هيچ چيزي براي گفتن درباره نيازمنديهاي تجاري يا مدل‏سازي فرايند تجارت ندارد به جز اينكه موارد كاربري كافي هستند.

عنصر۲: روش شناسي كاربر (حل كننده مسئله):

RUP، متدولوژي كاربر را با مفهوم كارگر (ايجاد كننده) استفاده مي‏كند.

ارزيابي ايجاد بناي ذهني: حل كنندگان مسئله و نقش‏هاي مختلف آنان، كارگران (ايجاد كنندگان) هستند. هر كارگر نوعي انتزاع انساني را به همراه قابليت‏هاي مورد نياز در مهندسي نرم‏افزار، از خود نشان مي‏دهد. وقتي يك پروژه كارمندان خود را جذب مي‏كند، يك كارگر از خود اطلاعات و قابليتهايي را نشان مي‏دهد كه يك نفر نياز دارد براي انجام آن كار، همانطور كه آن كارگر در اين پروژه نيازمند آن است. در روش‏شناسي، كارگر در ابتدا در قالب مسئوليتش توصيف مي‏شود.

سطوح علاقه بناي ذهني: آنچه كه يك كابر بايد بداند، بيشتر به نقش او در انجام فرايند بستگي دارد يعني آنچه كه او هست. هر فرد انجام دهنده كار (كارگر) بايد اطلاعاتي را از UML، تصوير خوبي از فرايند كلي و مسئوليت خاص وي در اين فرايند داشته باشد. عموماً انجام دهندگان كار عبارتند از:

× تحليل گران سيستم و مشخص كنندگان استفاده- مورد: انجام دهندگان كار با بالاترين سطح مهارت‏ها، آنان داراي مهارت در تحليل فرايند تجارت و سازمانها و داراي تجربه و قدرت تحليل خوبي هستند.

× طراحان واسطه بين كاربر و ابزار: اينان داراي مهارتهاي فني و گرافيكي خوبي هستند.

× آرشيتكت: آرشيتكت (معمار) هم نيازمند مهارت است اما بيشتر از جنبه فني. او همچنين نيازمند درك موارد استفاده جهت انجام اهداف خود مي‏باشد.

× مهندس استفاده- مورد، مهندس اجزاء، ايجاد كننده سيستم: اينها در اصل نياز به مهارتهاي فني دارند چون فقط بر اساس موارد- استفاده، طراحي و اجراء مي‏كنند.

× طراح آزمايش: داراي مهارتهاي فني بالا همچنين درك خوب از فرايندها

آزمايش كننده سيستم: مهارتهاي فني

عنصر سوم، مرحله اول: فهم وضعيت ارتباط

اين مرحله ارتباط كاملي با جريان كار هسته‏اي يعني كسب نيازمنديها دارد و نقاط شروع مختلفي را مانند مدل تجاري، يك مدل قلمرو يا يك مشخصه نيازمندي كامل و مفصل از مشتري فراهم مي‏كند. بعد از آن چند مرحله ديگر به انجام مي‏رسند. در ابتدا يك ليست جنبه‏هاي مختلف از موضوع ايجاد مي‏شود كه در حين فرايند، بخاطر وسيعتر يا كوچكتر مي‏شود. ثانياً كاربر بايد فهم و دركي از زمينه و متن سيستم داشته باشد. براي بيان زمينه و متن يك سيستم، دو روش وجود دارند كه عبارتند از مدل تجاري و مدل قلمرو. نام نهادن اهداف هم براي ساختن فرهنگي از عبارات استفاده مي‏شود كه به ارتباط كمك مي‏كند. سومين مورد، كسب نيازمنديهاي وظيفه‏اي به كمك “استفاده- مورد“ هاست. نهايتاً نيازمنديهاي غيروظيفه هم كسب مي‏شوند. اين مورد در طبيعت تكرار گونه فرايند، تاكيد زيادي بر بازتاب-در- عمل دارد. نيازمنديها و مرزهاي سيستم به همراه هر تكرار مجدداً ارزيابي مي‏شوند.

تكنيك‏ها و مدلهاي بازرسي:

همانطوري كه در بالا گفته شد ليست جنبه‏ها توسعه مي‏يابد، كه ممكن است شامل وضعيت، هزينه تخميني و اولويت باشد. اين امر در مديريت نيازها در خلال فرايند كمك مي‏كند. در عنصر۱ مدل تجاري و مدل قلمرو توضيح داده شدند كه مي‏توانند براي فهم و درك زمينه سيستم و كسب نيازها به كار روند. هنوز در جريان كاري “نيازمنديها“ مدلهاي استفاده- مورد وجود دارند كه توصيف يك تشخيص به كار مي‏روند. آنها تشريح مي‏كنند كه چگونه يك كاربر با سيستم كار مي‏كند. هر نوعي از كاربران به عنوان يك يا بيشتر نقش، عمل مي‏كند. هر سيستم خارجي كه اين سيستم با آن در تعادل است، هم به عنوان ايفا كننده يك نقش عمل مي‏كند. جريان رويدادها براي هر مورد استفاده (use- Case) مي‏تواند به عنوان يك توصيف جداگانه از مراحل عمل مورد استفاده‏ها به كار آيد. همچنين دياگرامهاي وضعيت مي‏توانند براي توصيف يك مورد- استفاده به كار گرفته شوند.

و..

این ها فقط بخشی از متون این مقاله و تحقیق و پروژه به صورت پراکنده و ناقص می باشد ، برای دانلود تحقیق ، دانلود مقاله ، دانلود پروژه به صورت کامل لطفا آن را خریداری نمایید. ( بالای صفحه )