دانلود پروژه و مقاله پایان ترم آشنایی با پروتکل SSL | Secure Sockets Layer

SSL یک پروتکل امنیتی با الگوریتم‌های رمزنگاری پیشرفته است که تبادل اطلاعات بین سیستم کاربر و سرور را کنترل کرده و با رمزنگاری داده‌ها کاری می‌کند که اطلاعات در بین مسیر برای شخص سومی قابل خواندن نباشند. یا به اصطلاح، اطلاعات را در یک تونل امنیتی رد و بدل می‌کند. این پروتکل برای اولین بار در مرورگر Netscape برای انتقال امن داده‌ها میان مرورگر و سرور ایجاد گردید و امروزه به یکی از اصلی‌ترین راه‌های تامین امنیت وبسایت‌ها تبدیل شده است که هم‌اکنون میلیون‌ها وبسایت از این پروتکل استفاده می‌کنند به زبان ساده وقتی شما درخواست یک صفحه‌ی ایمن (معمولا با https) می‌کنید، سرور یک کلید عمومی (Public Key) ساخته و به همراه یک درخواست گواهینامه SSL که تمامی اطلاعات شرکت درخواست کننده در آن قرار دارد به سرویس‌دهنده‌ی خدمات SSL می‌فرستد. سرویس دهنده خدمات SSL با استفاده از الگوریتم‌های پیشرفته اقدام به رمزگذاری کلید عمومی کرده و پس از رمزگذاری آن، کلید جدیدی ساخته و آن را به سرور بازمی‌گرداند (که به این کلید جدید، کلید خصوصی یا Private Key گفته می‌شود). در مبحث امنیت شبکه، مهم‌ترین قسمت در سرویس‌دهی SSL حفظ و نگهداری همین کلید خصوصی است و در صورتی که بتوان به کلید خصوصی دسترسی پیدا کرد یعنی می‌توان اطلاعات را خواند. کلید عمومی را هر کسی می‌تواند مشاهده کند اما کلید خصوصی را نه! پس از دریافت کلید خصوصی، ارتباط امن شما با سرور برقرار شده و می‌توانید با خیالی تقریبا راحت در وبسایت به گشت و گذار بپردازید.
 
برخی عناوین تحقیق و مقاله پایان ترم آشنایی با پروتکل SSL

چکیده
موضوع
فهرست
مقدمه
تاریخچه
SSL یا Secure Sockets Layer چیست؟
SSL چگونه کار می‌کند؟
SSL چگونه امنیت داده‌ها را تضمین می‌کند؟
آیا SSL قابل اعتماد است؟
مروري بر SSL
معماري SSL
SSL در مدل TCP/IP
پياده‌سازي‌هاي موجود SSL
ويژگي‌هاي امنيتي
مكانيزم‌هاي امنيتيSSL
سرويس‌هاي امنيتي SSL
احرازهويت در SSL
مکانیزم های تشکیل دهنده SSL
اجزای پروتکل SSL
الگوریتم های رمزنگاری پشتیبانی شده در SSL
نحوه عملکرد داخلی پروتکل SSL
قرارداد‌هاي لايه ثبت
كاربرد SSL در قرارداد HTTP
ضعف‌هاي قرارداد SSL
جايگزين‌هاي  SSL
نمایش قفل امنیت SSL
چگونگی فعال کردن ssl در ایمیل
نتيجه‌گيري
منابع

 
متن برخی عناوین مقاله پروتکل SSL | پروژه پایان ترم پروتکل SSL 
 
مکانیزم های تشکیل دهنده SSL 
 

۱- تایید هویت سرویس دهنده

با استفاده از این ویژگی در SSL، یک کاربر از صحت هویت یک سرویس دهنده مطمئن می شود. نرم افزارهای مبتنی بر SSL سمت سرویس گیرنده، مثلا یک مرورگر وب نظیر Internet Explorer از تکنیک های استاندارد رمزنگاری مبتنی بر کلید عمومی و مقایسه با کلیدهای عمومی یک سرویس دهنده، (مثلا یک برنامه سرویس دهنده وب نظیر IIS می تواند از هویت او مطلع شود و پس از اطمینان کامل، کاربر می تواند نسبت به وارد نمودن اطلاعات خود مانند شماره کارت های اعتباری و یا گذرواژه ها اقدام نماید.

۲- تایید هویت سرویس گیرنده

برعکس حالت قبلی در اینجا سرویس دهنده است که می بایست از صحت هویت سرویس گیرنده اطمینان یابد. طی این مکانیزم، نرم افزار مبتنی بر SSL سمت سرویس دهنده پس از مقایسه نام سرویس گیرنده با نام های مجاز موجود در لیست سرویس گیرنده های مجاز که در داخل سرویس دهنده تعریف می شود و در صورت وجود، اجازه استفاده از سرویس های مجاز را به او می دهد.

۳- ارتباطات رمز شده

کلیه اطلاعات مبادله شده میان سرویس دهنده و گیرنده می بایست توسط نرم افزارهای موجود در سمت سرویس دهنده و سرویس گیرنده رمزنگاری (Encrypt) شده و در طرف مقابل رمزگشایی (Decrypt) شوند تا حداکثر محرمانگی (Confidentiality) در این گونه سیستم ها لحاظ شود.

 
اجزای پروتکل SSL 
پروتکل SSL دارای دو زیرپروتکل تحت عناوین زیر می باشد: 

۱- SSL Rocord Protocol که نوع قالب بندی داده های ارسالی را تعیین می کند.

۲- SSL Handshake Protocol که براساس قالب تعیین شده در پروتکل قبلی، مقدمات ارسال داده ها میان سرویس دهنده ها و سرویس گیرنده های مبتنی بر SSL را تهیه می کند.

بخش بندی پروتکل SSL به دو زیرپروتکل دارای مزایای چندی است از جمله: 

اول: در ابتدای کار و طی مراحل اولیه ارتباط (Handshake) هویت سرویس دهنده برای سرویس گیرنده مشخص می گردد.
دوم: در همان ابتدای شروع مبادلات، سرویس دهنده و گیرنده بر سر نوع الگوریتم رمزنگاری تبادلی توافق می کنند.
سوم: در صورت لزوم، هویت سرویس گیرنده نیز برای سرویس دهنده احراز می گردد.
چهارم: در صورت استفاده از تکنیک های رمزنگاری مبتنی بر کلید عمومی، می توانند کلیدهای اشتراکی مخفی را ایجاد نمایند.
پنجم: ارتباطات بر مبنای SSL رمزنگاری می شود.

 
الگوریتم های رمزنگاری پشتیبانی شده در SSL 
در استاندارد SSL، از اغلب الگوریتم های عمومی رمزنگاری و مبادلات کلید (Key Exchcenge Algorithm) نظیرRSA, RC۴, RC۲,MD۵, KEA, DSA, DES و RSA Key Exchauge، SHA-۱،Skipjack و DES۳ پشتیبانی می شود و بسته به این که نرم افزارهای سمت سرویس دهنده و سرویس دهنده نیز از موارد مذکور پشتیبانی نمایند، ارتباطات SSL می تواند براساس هر کدام از این الگوریتم ها صورت پذیرد. البته بسته به طول کلید مورد استفاده در الگوریتم و قدرت ذاتی الگوریتم می توان آن ها را در رده های مختلفی قرار داد که توصیه می شود با توجه به سناریوهای موردنظر، از الگوریتم های قوی تر نظیر DES۳ با طول کلید ۱۶۸ بیت برای رمزنگاری داده ها و همچنین الگوریتم SHA-۱ برای مکانیزم های تایید پیغام MD۵ استفاده شود و یا این که اگر امنیت در این حد مورد نیاز نبود، می توان در مواردی خاص از الگوریتم رمزنگاری RC۴ با طول کلید ۴۰ بیت و الگوریتم تایید پیغام MD۵ استفاده نمود.

 
نحوه عملکرد داخلی پروتکل SSL 
همان طور که می دانید SSL می تواند از ترکیب رمزنگاری متقارن و نامتقارن استفاده کند. رمزنگاری کلید متقارن سریع تر از رمزنگاری کلید عمومی است و از طرف دیگر رمزنگاری کلید عمومی تکنیک های احراز هویت قوی تری را ارایه می کند. یک جلسه SSL (SSL Session) با یک تبادل پیغام ساده تحت عنوان SSL Handshake شروع می شود. این پیغام اولیه به سرویس دهنده این امکان را می دهد تا خودش را به سرویس دهنده دارای کلید عمومی معرفی نماید و سپس به سرویس گیرنده و سرویس دهنده این اجازه را می دهد که یک کلید متقارن را ایجاد نمایند که برای رمزنگاری ها و رمزگشایی سریع تر در جریان ادامه مبادلات مورد استفاده قرار می گیرد. گام هایی که قبل از برگزاری این جلسه انجام می شوند براساس الگوریتم RSA Key Exchange عبارتند از:
۱- سرویس گیرنده، نسخه SSL مورد استفاده خود، تنظیمات اولیه درباره نحوه رمزگذاری و یک داده تصادفی را برای شروع درخواست یک ارتباط امن مبتنی بر SSL به سمت سرویس دهنده ارسال می کند.

۲- سرویس دهنده نیز در پاسخ نسخه SSL مورد استفاده خود، تنظیمات رمزگذاری و داده تصادفی تولید شده توسط خود را به سرویس گیرنده می فرستد و همچنین سرویس دهنده گواهینامه خود را نیز برای سرویس گیرنده ارسال می کند و اگر سرویس گیرنده از سرویس دهنده، درخواستی داشت که نیازمند احراز هویت سرویس گیرنده بود، آن را نیز از سرویس گیرنده درخواست می کند.

۳- سپس سرویس گیرنده با استفاده از اطلاعاتی که از سرویس دهنده مجاز در خود دارد، داده ها را بررسی می کند و اگر سرویس دهنده مذکور تایید هویت شد، وارد مرحله بعدی می شود و در غیر این صورت با پیغام هشداری به کاربر، ادامه عملیات قطع می گردد.

۴- سرویس گیرنده یک مقدار به نام Secret Premaster را برای شروع جلسه ایجاد می کند و آن را با استفاده از کلید عمومی (که اطلاعات آن معمولا در سرویس دهنده موجود است) رمزنگاری می کند و این مقدار رمز شده را به سرویس دهنده ارسال می کند.

۵- اگر سرویس دهنده به گواهینامه سرویس گیرنده نیاز داشت می بایست در این گام برای سرویس دهنده ارسال شود و اگر سرویس گیرنده نتواند هویت خود را به سرویس دهنده اثبات کند، ارتباط در همین جا قطع می شود.

۶- به محض این که هویت سرویس گیرنده برای سرویس دهنده احراز شد، سرویس دهنده با استفاده از کلید اختصاصی خودش مقدار Premaster Secret را رمزگشایی می کند و سپس اقدام به تهیه مقداری به نام Master Secret می نماید.
۷- هم سرویس دهنده و هم سرویس گیرنده با استفاده از مقدار Master Secret کلید جلسه (Session Key) را تولید می کنند که در واقع کلید متقارن مورد استفاده در عمل رمزنگاری و رمزگشایی داده ها حین انتقال اطلاعات است و در این مرحله به نوعی جامعیت داده ها بررسی می شود.

۸- سرویس گیرنده پیغامی را به سرویس دهنده می فرستد تا به او اطلاع دهد، داده بعدی که توسط سرویس گیرنده ارسال می شود به وسیله کلید جلسه رمزنگاری خواهد شد و در ادامه، پیغام رمز شده نیز ارسال می شود تا سرویس دهنده از پایان یافتن Handshake سمت سرویس گیرنده مطلع شود.

۹- سرویس دهنده پیغامی را به سرویس گیرنده ارسال می کند تا او را از پایان Handshake سمت سرویس دهنده آگاه نماید و همچنین این که داده بعدی که ارسال خواهد شد توسط کلید جلسه رمز می شود.

۱۰- در این مرحله SSL Handshake تمام می شود و از این به بعد جلسه SSL شروع می شود و هر دو عضو سرویس دهنده و گیرنده شروع به رمزنگاری و رمزگشایی و ارسال داده ها می کنند.

اهداف يك قرارداد ارتباطي امن مناسب…

 برقراري امنيت كامل در يك محيط ارتباطي
امكان برنامه‌نويسي براي قرارداد اما مستقل ازقرارداد
توسعه پذيري
ايجاد شفافيت
مقياس‌پذيري
مستقل از الگوريتم‌هاي رمزنگاري
كارايي بهتر

این فقط قسمتی از متن مقاله بود برای دریافت کل مقاله ، آن را خریداری نمایید.