تاریخ انتشار | 13 ژوئن 2021 |
---|---|
فرمت فایل | ورد – قابل ویرایش- word |
تعداد صفحات | 29صفحه |
اين فصل شامل دو قسمت است. در قسمت اول پيشينه مطالعات مربوط به دغدغه مسير شغلي و متغيرهاي مربوط و ابزارهاي سنجش آن آمده است و در قسمت دوم به تحقيقات انجام شده در اين زمينه پرداخته شده است.
دغدغه مسير شغلي ، دغدغه فرد در خصوص آينده شغلي اش که اولين و مهم ترين بعد انطباق پذيري شغلي است. در نظريههايي هم چون ديدگاه زماني گينزبرگ نظريه نظام مند سوپر ديدگاه پيش بيني تيدمن، جهت گيري کرايتس، آگاهيهارن مطرح شده است. (ساويکاس، سيلينگ و شوآرتز، ۱۹۸۴) دغدغه مسير شغلي به معناي ضرورت براي جهت دهي به آينده است. اين حس براي آينده مهم است. نگرشهاي نظام مند و خوش بين احساس نگراني را افزايش ميدهد چرا که افراد را وا ميدارد که از وظايف شغلي و گذارهاي حرفه اي آگاه شوند تا بتوانند مقابله کنند و دست به انتخاب بزنند و براي آينده دور و نزديک آماده باشند. اين دغدغه، از آينده احساس واقعي ميسازد و به فرد کمک ميکند تا گذشته شغلي را بخاطر داشته باشد، به وضع فعلي شغلي توجه کند و آينده شغلي را پيش بيني نمايد. تفکر درباره زندگي کاري در طول زمان ضرورت مسير شغلي است. زيرا يک مسير شغلي ذهني يک رفتار نيست، بلکه يک عقيده است يعني انعکاسي از خود است. اعتقاد به تداوم تجربه به افراد اجازه ميدهد تا فعاليتهاي فعلي شان را به آرزوهاي حرفه اي آينده شان وصل کنند و امکانات ممکن را دريابند. اين حس تداوم به فرد اجازه ميدهد تا تجسم کند چگونه تلاشهاي امروز موفقيت فردا را ميسازد.
فقدان دغدغه مسير شغلي، بيتفاوتي مسير شغليناميده ميشود و بيبرنامگي و بدبيني درباره آينده را منعکس ميکند. اين بيعلاقگي را ميتوان از طريق مداخلات مشاوره اي مسير شغلي که به افراد کمک ميکند تا تحصيلات حرفه اي شان را شکل دهند مثل بازي واقعي (جارويس و ريکارد، ۲۰۰۱) برنامه مهارتهاي زندگي (آدکينز، ۱۹۷۰) ، کارگاههاي ديدگاه زماني (وان و ساويکاس، ۱۹۹۸) و نوشتن زندگي نامه آينده (ماو، ۱۹۸۲) قابل حل است. (لنت و برون، ۲۰۰۵، ص۵۴)
سوپر و همکارانش چندين ابزار ارزيابيرا براياندازه گيري وظايف رشدي، تهيه کردند. که يکي از اين ابزار پرسشنامه دغدغههاي شغلي بزرگسالان ست (ACCI) که توسط سوپر وهمکاران (۱۹۸۸) ساخته شد. اين پرسشنامه دغدغههاي شغلي مراجع را ارزيابيميکند. و براي ارزيابيمسايل مربوط به رشد مراحل و وظايف حرفه اي و دغدغههاي شغلي در بزرگسالان در هر سني و وضعيت اشتغالي ايجاد شده و متمركز بر عاملهاي طرح ريزي و كاوش در مدل سوپر از بلوغ شغلي است (زونكر، ۲۰۰۶).
به زعم سوپر جهت رشد در مسير شغلي اصول مهميوجود دارد كه عبارتند از:
از مفاهيم اساسي نظريههاي رشدي، تغيير افراد در خلال مراحل رشد و پذيرش تغييرات نقشهاي زندگي است. خودپنداره عامل اصلي و هسته اي در اين گونه نظريههاست. افراد در خلال مرحله مكاشفه بايد خودشان را در محيط كاري ابراز كنند. در بهترين حالت افراد خودپنداره واقعي شان را در محيط كار نشان ميدهند. ديدگاه سوپر به ضعف نظريههاي رشدي اشاره دارد، زيرا آنها در درجه اول روي انتخاب شغل متمركزند و از دغدغههاي شغلي بزرگسالان غفلت كردهاند. از نظريههاي رشدي ياد ميگيريم كه انتخاب شغل افراد به سبب خودآگاهي شان مرزبندي ميشود از عوامل تعيين كننده خودآگاهي ميتوان به طبقه اجتماعي، سطح علايق، تجارب مربوط به جنسيت اشاره كرد. در اين رويكرد نقش اوليه مشاور كمك به مراجعان است به منظور شناخت رشد منحصر به فردشان و اثر آن بر ادراك نقشهاي زندگي كه البته نقشهاي كاري را نيز در بر ميگيرد (زونکر، ۲۰۰۶).
سوپر(۱۹۴۹) درميان ديگر صاحبنظران به اهميت خودپنداره در روند انتخاب شغل تاکيد بيشتري دارد (زونکر،۲۰۰۶). او معتقد است که پندار فرد درباره خودش يکي از عوامل اصلي انتخاب شغل ميباشد به عقيده او خويشتن پنداري هميشه در حال تغيير است و انتخاب حرفه و رشد حرفه اي در تمام طول عمر مراحلي تکاملي را ميگذراند (حسيني، ۱۳۷۱).
خودپنداره شغلي از طريق رشد رواني و جسمي، مشاهدات کاري، آشنايي با کارمندان و شاغلين محيطها و تجارب عموميشکل ميگيرد و نهايتا تفاوتها و شباهتهاي بين خود و ديگران مقايسه ميشود. کاربرد عملي و اصلي خودپنداره آن است که افراد خودپندارههايشان را وارد مشاغلشان ميکنند و از اين طريق خودشان را ابراز مينمايند. فرآيند رشدي خودپنداره چند بعدي است هم عوامل دروني
مثل استعداد و هم شرايط بيروني مثل تعاملات شاخصهاي اصلي در رشد خودپنداره هستند (زونکر، ۲۰۰۶).
به نظر سوپر و همكارانش (۱۹۶۳)، مسير تكاملي انتخاب شغل كه با رشد عموميهماهنگ است شامل مراحل زير است (شفيع آبادي، ۱۳۸۵) :
۱- رشد (تولد تا ۱۴ يا ۱۵ سالگي): که با رشد توانمنديها، نگرشها، علائق و نيازهاي مرتبط با خودپنداره همراه است. كه خود اين مرحله شامل سه زير مرحله است: الف- رويايي (۴ تا ۱۰ سالگي) كه در اين دوره واقع بيني کم است و کودک در عالم خيال دنبال برآوردن آرزوهايش است. ب- مرحله رغبت (۱۱-۱۲ سالگي) نسبت به مرحله رويايي توجه به رغبتها بيشتر است
هنوز به واقعيتها توجه زيادي نميشود. ج- صلاحيت (۱۳-۱۴ سالگي) در اين دوره فرد به تواناييهايش بيشتر توجه
ميکند در نتيجه واقعيت بيشتر مد نظر قرار ميگيرد.
۲- مکاشفه (۲۴-۱۵ سالگي) درآن انتخابها محدودتر شده اما انتخاب نهايي نميشود. دورههاي اين مرحله عبارتند از: الف-آزمايشي (۱۵-۱۷ سالگي) در اين دوره ارزشها و رغبتها، نيازها، تواناييهاو امكان استفاده از فرصتها مورد توجه قرار ميگيرد و انتخابهاي شغلي اش را ميآزمايد. ب- انتقال (۱۸-۲۱ سالگي) توجه به واقعيت بيشتر ميشود و فرد دورههاي کارآموزي را ميگذراند. ج- كوشش (۲۲-۲۴ سالگي) در اين دوره فرد شغل مورد علاقه و مناسبيرا پيدا ميكند و بطور آزمايشي
براي مدتي به آن اشتغال ميورزد.
مرحله مكاشفه اولين مرحله در شكل پذيري خوشتن پنداري است. در اين مرحله فرد خود را بعنوان انساني مجزا و متفاوت از ديگران احساس ميكند و ضمنا به شباهتهايش با ديگران نيز توجه ميكند.
این ها فقط بخشی از متون این مقاله و تحقیق و پروژه به صورت پراکنده و ناقص می باشد ، برای دانلود تحقیق ، دانلود مقاله ، دانلود پروژه به صورت کامل لطفا آن را خریداری نمایید. ( بالای صفحه )
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.