تاریخ انتشار | 26 می 2021 |
---|---|
فرمت فایل | ورد -word – قابل ویرایش |
تعداد صفحات | 189 |
تغيير و تحولات دنياي كنوني به قدري عميق، گسترده و سريع اتفاق مي افتد كه در تمام ابعاد زندگي فردي و اجتماعي فرد اثر مي گذارد. اين رويداد پيوسته باعث مي گردد تا محيط در حال تغيير كه با اجزايپيچيده اي نيز همراه است پاسخ هاي نو و انعطاف پذيري رابراي رويارويي طلب كند در جهان امروز توانمندي، قدرت اقتصادي و رفاه هر كشوري در گرو استفاده بهينه از امكانات، صنايع و به ويژه نيروي انساني آن كشور است. نيروي انساني واجد شرايط و ماهر عامل با ارزش و سرمايه ي بي پايان در جهت رشد و توسعه ي سازمان ها و كشورها هستند و بزرگ ترين سرمايه ي يك كشور و عامل اصلي پيشرفت آن است. اگر در گذشته كار، سرمايه و زمين عوامل اصلي توليد به حساب مي آمدند، امروزه تغييرات فنآوري نيروي انساني و افزايش بهره وري به عنوان عوامل رشد و توسعه تلقي مي شوند(رضايي و همكاران، ۱۳۸۸). امروزه منشأ اصلي مزيت رقابتي سازمانها برخورداري آنها از نيروي انساني کارامد، توانا، فهيم و داناست. بنابراين دانايي و کيفيت منابع انساني مهمترين و با ارزش ترين سرمايهي سازمان محسوب ميشود و نقش عمده اي در توسعه ي سازمان بر عهده دارد. در جهان رقابتي امروزي،يکي از ابزارهاي مهم براي ايجاد تحول و بقاي سازمان و رسيدن به هدف ها و رسالت ها عنصر انسان سازماني است. در سازمان ها بعضأ اين سؤال مطرح مي شود که چگونه مي توان عملکرد مديران و کارکنان را بهبود بخشيد. بي ترديد نمي توان به اين سؤال مهم و اساسي پاسخ صريح و قاطع داد ولي آنچه مسلم است اين است که تربيت، توانمند سازي و توسعه ي منابع انساني از مهمترين عواملي است که مي تواند در ارتقاء و تقويت سطح فرهنگ سازماني و نيز عملکرد آنها نقشي مهم و موثر ايفاء کند(سلطاني،۱۳۹۰).
جوامعي که به پيشرفت، ترقي و تعالي دست يافته اند، توانسته اند نيروها و استعداد هاي نهفته در افراد را شکوفا سازند. بويژه آندسته از سازمان هايي که به اهميت و نقش منابع انساني در بهبود بهره وري پيبرده اند، به ارزش و قدرت نيروي کار متعهد آگاهييافته و منابع مهم و انرژي فراواني از مديريت را صرف ايجاد محيطي مي کنند که کارکنان بتوانند با حداکثر توان خود، در بهبود عملکرد سهيم باشند.
سازمان هاي امروزي در محيط هاي پرتلاطم و نامطمئني فعاليت مي کنند و براي موفقيت در چنين شرايطي،استراتژي هايي نظير کوچک سازي، سازماندهي مجدد و غيره را اتخاذ مي کنند تا به اين طريق بر چالش ها و عدم اطمينان هاي موجود فايق آيند. فرصت هاي شغلي چه در داخل و چه در خارج سازمان، همواره يکي از نکات محوري براي سازمان هايي است که سرمايه گذاري هاي قابل توجهي در مديريت منابع انساني مي نمايند.بر اين اساس، کارکنان نيز شغل شان را با نظم جديدي از قوانين، انتظارات و شرايط استخدامي تجربه مي کنند(گل پرور،۱۳۸۷).
از اينرو مديريت مبتني بر دانش بدون مرز امروزي، با تمرکز بر سازمان هاي يادگيرنده و خلاق، حاصل پيام هاي جديد و متفاوتي به مديران و کارکنان در اداره ي مسير شغلي آنان است. از يک سو، سازمان هاي معاصر انتظار دارند که افراد رويکرديادگيري مداوم را در طول زندگي اتخاذ کنند، جهاني بيانديشند پويايي ها و نوسان هاي موجود در شغل خود و بازار کار را بطور موفقيت آميز اداره کنند و در تيم هاي خودگردان فعاليت نمايند و فرهنگ پاسخگوئي به موقع و سريع به انتظارات مشتريان را توسعه دهند. از سوي ديگر سازمان ها موظفند هزينه رشد آموزش فني و رفتاري مورد نياز افراد را در چنين محيطي متحمل شوند. افراد نيز اين مسئله را پذيرفته اند که در زمينهي ضمانت مسيرهاي شغلي ثابت و بلند مدت، انتظارات زيادي را از سازمان نمي توانند داشته باشند. براي اداره ي سازمان ها در چنين محيطي، وجود مديران ماهري که بتوانند با تلفيق نيازهاي شغلي افراد و خواسته هاي سازمان به اهداف و ماموريت سازماني دست پيدا کنند بيش از پيش احساس ميشود(بلچر،۱۳۷۴،ص۱۰۱).
كيفيت زندگي كاري، نگرشي است كه مي كوشد تا كيفيت زندگي افراد شاغل را بهبود بخشد و سعي مي كند به نيازهاي شغلي كه به نقش يك عامل توليد در كنار ديگر عوامل توليد مانند سرمايه تنزل كرده و دچار از خود بيگانگي شده، پاسخ دهد(خنيفر و همكاران، ۱۳۸۷). در واقع برنامه هاي كيفيت زندگي كاري به حوزه هاي مختلف عيني و ذهني كاركنان مي پردازد. والتون (۱۹۷۳) كيفيت زندگي كاري را عكس العمل كاري را عكس العمل كاركنان در برابر كار، به ويژه پيامد هاي ضروري آن در ارضاي نيازهاي شغلي و سلامت روحي تعريف مي كند؛ با استفاده از اين تعريف كيفيت زندگي كاري بر پيامد هاي شخصي، تجربه ي كاري و چگونگي بهبود كاربه منظور رفع نيازهاي فرد تاكيد دارد. والتون يك الگوي نظري براي تبيين كيفيت زندگي كاري تنظيم كرده است كه داراي هشت مولفه ي پرداخت منصفانه و كافي، محيط كار ايمن و بهداشتي، تامين فرصت رشد امنيت مداوم، قانون گرايي در سازمان، وابستگي اجتماعي زندگي كاري، فضاي كلي زندگي، يكپارچگي و انسجام اجتماعي و توسعه ي قابليت هاي انساني مي باشد(ميركمالي و نارنجي ثاني، ۱۳۸۷).
این ها فقط بخشی از متون این مقاله و تحقیق و پروژه به صورت پراکنده و ناقص می باشد ، برای دانلود تحقیق ، دانلود مقاله ، دانلود پروژه به صورت کامل لطفا آن را خریداری نمایید. ( بالای صفحه )
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.